akademiaDruku

Stale rosnące zainteresowanie tematem druku i modelowania 3D stwarza coraz większe zapotrzebowanie na kursy i szkolenia z tego tematu. Kursy takie pojawiły się już w niektórych miastach w Polsce – teraz nadszedł czas na Wrocław !

Wspólnie z RabbitForm z Łodzi (Łukasz Brandt i Milena Piskorz), ekipa stojąca za szybko rozwijającą się firmą ZMorph z Wrocławia postanowiła zaznaczyć swoje miejsce na mapie organizując właśnie takie szkolenie. Na pewno pierwsze – na pewno nie ostatnie – bo ilość osób zainteresowanych drukiem rośnie w szalonym tempie.

akademiaDruku

Co będzie można dowiedzieć się na szkoleniu ? Przede wszystkim podstawowe fakty o działaniu drukarki 3D, oraz o przygotowaniu plików z geometrią do procesu druku. Co ciekawe – bardzo duży nacisk będzie kładziony również na temat MODELOWANIA 3D, czyli samodzielnego tworzenia wirtualnych modeli obiektów, z których można potem stworzyć fizyczne prototypy. Dlaczego ? Głównie przez to, że spora część zainteresowanych nie ma pojęcia jak stworzyć swój własny projekt – a jak wiadomo, bycie skazanym na ściąganie projektów z sieci, lub proszenie innych o wymodelowanie części często mija się z celem (na dłuższą metę).

Serdecznie zapraszamy do Wrocławia !

więcej informacji na stronie RabbitForm :

 

http://www.rabbitform.pl/szkolenie-akademia-druku-3d-3d-printing-academy/

UWAGA : W szkoleniu zostaną wykorzystane drukarki marki ZMorph (model 2.0), a uczestnikom po kursie zostaną przyznane specjalne rabaty na zakup sprzętu, filamentu i akcesoriów.

 

Ubiegłej jesieni pisaliśmy o gigantycznym naściennym wydruku 3D zrobionym na drukarkach ZMorph typu FFF RepRap (Fused Filament Fabrication)). Od niedawna wydruk ten razem z towarzyszącą mu warstwą interaktywną i multimedialną (video-mappingiem) można oglądać w warszawskiej siedzibie firmy Platige Image.

Projekt wymyślony i zaprojektowany przez Michała Piaseckiego i Mikołaja Molendę (Bridge), we współpracy z Platige Image został stworzony przy użyciu środowiska Rhino + Grasshopper. Następnie pocięty na prawie 800 segmentów mieszczących się w polu roboczym drukarki, został kawałek po kawałku wydrukowany we Wrocławiu, w pracowni Jawor Design Studio. 5 drukarek, ponad 3 miesiące pracy 24h/dobę – rezultat prezentujemy poniżej :

Krótki dokument pokazujący proces drukowania można obejrzeć tutaj. Więcej detali można też znaleźć na stronie Bridge oraz między innymi na blogu createdigitalmotion.

 

Masz pytania co do druku 3d? Pojawiła się doskonała darmowa e-publikacja wyczerpująco opisująca tą tematykę i odpowiadająca na większość wątpliwości. Gorąco ją polecam!

low_cost_3dPraca nazywa się Low-cost 3d printing for science, education & sustainable development. I mimo swojego naukowego rodowodu jest nader przystępna w odbiorze oraz pełna ilustrujących zagadnienia zdjęć i rysunków. Autorzy opisują między innymi:

  • wybór i zakup/zbudowanie drukarki,
  • praktyczne wskazówki jak drukować obiekty,
  • krótkie wprowadzenie do modelowania 3d,
  • materiały używane w druku,
  • drukarki 3d w edukacji i nauce,
  • druk 3d i zrównoważony rozwój.<

Słowem omawiany jest praktycznie cały kanon wiedzy w tej dziedzinie. Początkujący drukarze odnajdą w tej publikacji wiele praktycznych wskazówek, a wyjadacze będą mogli zgłębić wybrane tematy dzięki bogactwu rzetelnych odnośników i bibliografii.

Naprawdę warto się z tym tekstem zapoznać!

 

 
wielokat

Tytuł może się różnie kojarzyć, ale problem jest realny. Każdy kto próbował drukować elementy z (sub)milimetrową precyzją wie, że kiedy próbuje się spasować dwa elementy takie jak cylindry i tłoki czy drobne elementy mechaniczne często nie pasują one po wydrukowaniu tak jak na modelu.

W szczególności okrągłe otwory na wydrukach mają często średnice znacząco mniejsze niż na modelu 3d. Dotyczy to szczególnie otworów pionowych czyli prostopadłych do powierzchni stołu i takich, które mają średnice mniejsze niż 10-20mm. Do pewnego stopnia można to też zaobserwować dla otworów o niekolistym kształcie i w innych niż pionowa pozycjach. A to wszystko dzieje się mimo idealnej kalibracji hardware!

Poniżej pokrótce przedstawię czynniki jakie składają się na to zjawisko i przedstawię jak można próbować z nimi walczyć.

1) Liczba ścian wielokąta

Software modelujący tworzy okręgi jako wielokąty. Niektóre programy (np. Sketchup) działają tak, że te wielokąty są wpisane w okrąg o teoretycznie zadanej średnicy. A więc de facto średnica czegoś, co można włożyć w taki wielokąt jest mniejsza niż pierwotnego kręgu (bo to wyznacza średnica mniejszego koła wpisanego z kolei w wielokąt).

Im więcej boków wielokąta tym bardziej jest on zbliżony do idealnego koła i problem jest mniejszy. Widać to na poniższym wykresie:

źródło: http://hydraraptor.blogspot.com

Recepta: Należy robić wieloboki o możliwie dużej liczbie boków. Ale…

2) Upraszczanie w software tnącym

Gdy otwór jest niewielki, to drukarka dla wielu małych boków wielokąta musiałaby zrobić wiele bardzo krótkich (czasowo i przestrzennie) ruchów głowicą, z których każdy jest osobną komendą w gcode. Jest tylko dana ilość komend, którą drukarka może przyjąć/przetworzyć w ciągu sekundy. Software tnący wiedząc o tym zmniejsza ilość ruchów/komend na sekundę ścinając i upraszczając takie złożone łuki “skacząc” po kilka segmentów na raz. Również popularny firmware Marlin może to robic poprzez zazwyczaj “inteligentną” funkcję “look ahead”. Razem powoduje to w rzeczywistym wydruku ponowne zmniejszanie ilości boków wielokąta przy cięciu obiektu.

Recepta: Dobór silcera. Jeśli się dobrze orientuję stary Skeniforge i oparta na nim Cura najwyraźniej tną w opisany powyżej sposób, podczas gdy Slic3r i Netfabb nie upraszczają łuków. Nie wiem jak sprawa wygląda w Kisslicerze. Nie upraszczanie łuków ma swoje zalety, ale znowu jest pewne ale…

Czytaj dalej »

 
sphericalgarden_

Polski designer mieszkający obecnie na wyspach, Marcin Gładzik zaprojektował niedawno rewolucyjną konstrukcję do domowej hodowli roślin bazującą na parametrycznie stworzonej kopule geodezyjnej. Hodowla opiera się na zastosowaniu urządzeń do kontroli klimatu i nawodnienia korzeni (hydroponiki), która przyspiesza wzrost i ich ukorzenianie.

Kopuła wycięta z poliwęglanu na maszynie CNC posiada unikatowe plastikowe łączniki, które zostały wydrukowane na domowych drukarkach 3D (zMorph, które bazują na projekcie RepRap). Jest to kolejny przykład zastosowania niskobudżetowej technologii przy tworzeniu działających prototypów – gdzie liczy się szybkie wytworzenie  części konstrukcyjnych w niskim nakładzie.

Więcej informacji jest dostępnych na stronie projektu http://www.sphericalgarden.com/. Pawilon/sferyczny ogród zostanie niedługo zaprezentowany na wystawach w Londynie, trzymamy kciuki!

 

 

© 2011 Suffusion theme by Sayontan Sinha