Od dłuższego czasu interesuję się zastosowaniem RepRapów jako narzędzia do drukowania modeli architektonicznych. Jak dotąd większość takich modeli drukuje się z użyciem drukarek proszkowych lub SLS, z racji precyzji, oraz tego, że modele nie potrzebują wogóle supportu. Jeśli chodzi o drukarki FDM typu RepRap, z pojedyńczym ekstruderem, sprawa jest trochę bardziej skomplikowana, bo trzeba się wpisać w pewien sposób w ograniczenia. Nawisy ok 45 stopni, ‘mostki’ – ale nie za długie, i drukowane z inną prędkością itp.
Mimo powyższych ograniczeń, okazuje się, że drukowanie całkiem precyzyjnych modeli jest możliwe. Chyba najpopularniejszym przykładem jest gotycka katedra zamieszczona na Thingiverse przez użytkownika Skimbal.
Więcej przykładów można znaleźć wpisując w polu wyszukiwania takie słowa jak ‘building’ albo ‘architecture’, jednak ilość ciekawych modeli nie poraża. Dlaczego ? Prawdopodobnie dlatego, że przygotowanie takiego modelu do procesu FDM to dodatkowy nakład pracy i czasu, poza samym modelowaniem. Do tego chyba niewiele osób wierzy, że drukarka ma wystarczającą precyzję.
Poza tym – tak jak w przypadku modeli z Google Warehouse, zazwyczaj nie są one gotowe do ‘pociachania’ slicerem. Dobrym przykładem jest poniższy model ratusza, który miałem ostatnio okazję drukować. Na zrzucie ekranu widać poodwracane normalne (kolor czerwony), oraz niedomknięte krawędzie (żółty przerywany).
Używając darmowej wersji Netfabba – najbardziej popularnego softu do naprawiania STLi można ten model trochę podczyścić, ale nie zawsze da się go na jeden raz naprawić. Najczęściej, przy naprawdę ‘pomieszanych’ geometriach wymagane będzie też czyszczenie ręczne w jakimś zewnętrznym programie (w połączeniu z Netfabbem), ale to długa i pracochłonna ścieżka.
Na szczęście na pomoc przychodzą nam twórcy oprogramowania Netfabb, którzy uruchomił usługę Netfabb Cloud Service. Można tam wysłać nawet najbardziej skomplikowany plik, i w większości przypadków dostaniemy po kilkunastu minutach link do czystego, ładnie poskładanego pliku (1 skorupa). Rezultat poniżej :
Fakt, jeśli chodzi o precyzję to obiekt pozostawia jeszcze kilka życzeń (np brak poziomych pasków wynikających z różnic ciśnienia w ekstruderze – prawdopodobnie spowodowane retrakcjami lub nierówną średnicą filamentu), ale wydaje się, że jest już dość dokładny dla większości zastosowań.
Nie czekając na wynalezienie totalnie nowych metod do materializacji modeli architektonicznych, dwóch studentów wydziału architektury PWr postanowiło zaprojektować i wykonać model budynku na zaliczenie projektu kursowego. Ciekawostką jest to, że użyli do fabrykacji standardowego klasycznego RepRapa (działającego przy kole naukowym LabDigiFab).
(projekt Bolesław Telesiński, Piotr Halczuk)
Model jest formą totalnie organiczną, nie za bardzo możliwą do wykonania innymi technikami, także użycie drukarki 3D było tutaj jak najbardziej na miejscu. Sam projekt został też wykonany tak, aby nadawał się do druku (drukowano kilka segmentów po kolei, aby zmieścić się w obszarze roboczym). Wydrukowany obiekt ma długość ok 60cm.
Czy to może zapoczątkować jakiś przełom w fabrykacji FDM modeli architektoniczncych ? Czas pokaże, ale na pewno jest to dobry krok, i mam nadzieję, że po wypracowaniu jakiegoś dobrego ‘workflow’ (łańcucha czynności i programów do obróbki geometrii) takie metody produkcji wejdą też na stałe do warsztatu nauczania na polskich uczelniach. Trzymamy kciuki !
Przemek Jaworski
Ostatnie komentarze