Oprogramowanie | Designfutures.pl

Kilka dni temu pojawił się bardzo użyteczny online’owy generator firmware Marlin.

Marlin to następca firmware’ów 5D i Sprinter (o czym pisaliśmy w poradniku software’owym), który ma zastosowanie w szerokiej gamie drukarek na różnych elektronikach. Podstawową cechą Marlina jest to, że patrzy on “do przodu” na kolejne polecenia/linijki gcode i “inteligentnie” koryguje ruchy głowicy, tak by gładko wejść w następną prostą. Efektem jest zniknięcie charakterystycznych dla Sprintera “przerysowanych kantów” na okrągłych przedmiotach wynikających z krótkich przestojów głowicy pomiędzy kolejnymi poleceniami. Ponadto Marlin oferuje też wiele innych udoskonaleń włączając w to obsługę panelu LCD, który może nam pomóc w sterowaniu drukarką. Jeśli więc ktoś nie pracuje jeszcze na swoim RepRapie na Marlinie to najwyższy czas się przesiąść.

Automatyczny generator jest bardzo (jak na tego typu software) przyjaznym dla użytkownika narzędziem. Umożliwia wybór wielu parametrów takich jak rodzaj elektroniki, której używamy, wielkość obszaru roboczego, rodzaj termistora, inwertowanie ruchu w poszczególnych osiach czy baudrate. Do każdego parametru jest krótki opis co on oznacza i jakie wartości są rekomendowane.

Po kliknięciu “buduj” dostajemy możliwość ściągnięcia do wyboru:

pliku config.h z pomocą którego możemy sami skompilować Marlina i wrzucić go na naszą elektronikę (to nie jest trudne – na dole tej strony jest opis krok po kroku jak to zrobić),
skompilowanego pliku hex, który należy już tylko uploadować na drukarkę, oraz
co jest chyba największą zaletą tego narzędzia, zzipowanej paczki software, gdzie wystarczy podłączyć drukarkę, uruchomić plik, a reszta stanie się automagicznie.

To bardzo użyteczne narzędzie dla każdego, kto chce po prostu drukować i nie ma czasu czy ochoty wnikać w zawiłości firmware. Dla innych osób generator będzie dawał możliwość łatwego eksperymentowania z różnymi parametrami. Tak czy inaczej gorąco polecam!

Zakładając, że złożyłeś juś drogi czytelniku swoją drukarkę, podpiąłeś wszystkie kable i włączyłeś zasilanie, możemy zająć się przygotowaniem pierwszego wydruku. Ale.. hola to jeszcze nie takie proste. Zanim to zrobimy, musimy przejść przez kilka pozornie skomplikowanych procedur i zainstalować trochę softu.

Po pierwsze : po podpięciu Twojej elektroniki do portu USB, komputer zapyta o sterowniki. W zależności od Twojego systemu, ściągną się one automatycznie, albo będziesz musiał je znaleźć i wskazać instalatorowi. Standardowo znajdują się one np. w pakiecie Arduino, w katalogu drivers (FTDI USB). Po udanej instalacji powinieneś zobaczyć w menedżerze urządzeń nowy port COM – zapamiętaj jego numer, przyda się za chwilę.

Następny krok – tzw Host Software. Co to takiego ? Hmm… zacznijmy może od początku. Każdy RepRap potrzebuje trzy typy oprogramowania, żeby móc działać : Host Software, Firmware i Slicer.

Host Software – pakiet zainstalowany na komputerze pozwalający na sterowanie drukarką. Można za jego pomocą testować osie, rozgrzewać hot end i wysyłać do maszyny sekwencję g-kodów – czyli obliczoną wcześniej ścieżkę głowicy. Najpopularniejszym hostem jest obecnie Pronterface, część pakietu Printrun działającego pod Pythonem 2.7. Niektórzy używają też RepSnappera albo ReplicatorG, tudzieś trochę archaicznego oryginalnego RepRap Host, który generuje również gkody (strasznie powoli). Jest też komercyjny NetFabb for RepRap – do sterowania Ultimakerem i podobnymi drukarkami, z wbudowaną bardzo szybką funkcją generowania gkodów.

Firmware – oprogramowanie napisane specjalnie do sterowania elektroniką. Ładuje się je na chip za pomocą pakietu Arduino, interpretuje ono wszystkie wysłane z komputera instrukcje (g-kody właśnie) i przekłada je na konkretne ruchy/działania. Najpopularniejszy obecnie jest Sprinter, ale coraz większą popularność zdobywa też Marlin, który ma tzw ‘look-ahead’, co przekłada się na lepszą jakość druku. Poza tym używa się też TeaCup i inne pakiety.

Slicer – jedna z najważniejszych części ‘łańcucha’, jak nazwa wskazuje tnie model na ‘plasterki’ i przekłada to na sekwencje ruchów głowicy – zazwyczaj obwód/obwody (outlines) i wypełnienie (infill). Odpowiednie ustawienie prędkości druku, grubości warstwy i innych parametrów jest kluczowe do otrzymania dobrej jakości wydruku. Polecane slicery to Skeinforge (trochę skomplikowany, ale duża kontrola nad wszystkim), SFACT (zmodyfikowana wersja Skeinforga, prostsza w konfiguracji), RepSnapper (tak, to jest też host software – ma wbudowany bardzo szybki slicer, z jakością nie jest już tak dobrze) no i Slic3r (bardzo szybki, i dobra jakość – niestety jeszcze niedopracowany i ciągle w rozbudowie).

Po wyborze naszego hosta, ściągamy go z netu i instalujemy. RepSnapper jest tutaj, a Pronterface tutaj jako Printrun(to nazwa całego pakietu). RepSnappera wogóle nie trzeba instalować (odpalamy go po rozpakowaniu), niestety Printrun jest już trochę bardziej skomplikowany – trzeba zainstalować Pythona 2.7, a potem 4 różne dodatki, żeby móc go wogóle uruchomić (wszystko jest opisane w readme.txt).

RepSnapper wygląda mniej więcej tak: